bugün, arkadaşlarım için mutlu olmayı bildiğimi öğrendim.Bilmiyorum sanıyordum...Bi de artık daha kibar ve anlayışlı olduğumu...Tabi eskisine göre.Ben normalde kaba biriyim ya hani...Bakalım kanatlarım çıkacak kadar iyi biri olabilecek miyim birgün? İmkansız gibi görünüyor.Çünkü öyle olsaydı bir ilahi din beni kendine kurtarıcı seçerdi...Tabi beni kim kurtarsın bi de o var...
/p>
<
<
<
<
/p>
<
<
<
<